5. jan, 2022
Het woord booster blijft in mijn gedachten.
30 december kreeg ik de prik, eerst voelde ik niks, maar 's nachts.. was het raak. De booster begon z'n werk te doen. Hij ramde mij keihard onderuit. Ik begon koorts te krijgen en dacht, het valt nog wel mee. Woh, midden in de nacht werd ik gloeiend heet en het zweet kwam aan alle kanten uit mijn lijf. Vooral op mijn rug. Ik keek in de spiegel... dat had ik beter niet kunnen doen. Het was alsof ik mijn oma aan keek, zo'n wit gezicht en donker om de ogen. Lijkwit. Geen tel later stond ik boven de pot. Ik heb wel een half uur daar gestaan. Op een gegeven moment is er niks meer. De volgende morgen, na een kop thee, gebracht door die lieve vent van mij. Weer hetzelfde liedje. Misselijk, hoofdpijn, maargoed het is ergens goed voor. Het ruimt de rotzooi in je lichaam op en het zet je aan het denken. Verplicht rust. Maar dan..! Dan heb je koude benen en voeten. Ik kreeg mijn voeten bijna niet warm en dan lig je in bed, kun je niet in slaap komen van de koude voeten. Er wordt gemopperd dat er iemand last heeft van het gewoel. Ik zei: "je mag die koude voten wel overnemen. Ik doe het niet expres" nog geen minuut later hoor ik een gesnurk. Niet zeuren, gewoon blijven liggen dan val je vanzelf in slaap. Nou nee dus. In zo'n geval doe ik muziek op de oren, maar mijn rechteroor zit verstopt, dus dat wil ook niet. Toch maar de koptelefoon opgezet en ben ik gaan luisteren naar mantramuziek, daar werd ik rustig van. Nu ben ik herstellende en voel mij wel een stuk beter, maar ben nog snel duizelig. Op zo'n moment mis ik een zus of iemand waar je even tegenaan kunt kletsen. Ik ben gisteren naar mijn dochter gelopen, wat een behoorlijk eind was. Daar lekker met haar gepraat en met mijn kleindochter gespeeld. Ik weet niet of meer mensen hetzelfde hebben gehad? Mijn schoonzus had het er wel over, dat zij er ook zoveel last van heeft gehad.
