3. jan, 2021
Op reis. Bestemming is onbekend. We zullen wel zien wat we zullen aantreffen. Het liefst ga ik op de bonnenvooi. Gewoon rugzak op en gaan met die banaan. Wat neem ik mee? In ieder geval pen en papier. Of mijn laptop, maar dat is een beetje zwaar op de rug. Een kleiner formaatje zou wel handig zijn. Ik werk het liefst meteen goed en dan kan ik het opslaan op een stick, om het geheel niet ook nog eens te moeten uitwerken als het in mijn schrift geschreven staat. Wat een voordeel van een schrift is, dat je losse verfrissende ideën kunt noteren. Dus er gaat altijd wel een schrift mee. 's Nachts rond vier uur worden mijn hersenen wakker, dan schiet er van alles door mijn hoofd. Als ik op dat tijdstip achter de computer ga zitten, dan knallen de letters op het papier. Natuurlijk doe ik dat niet iedere nacht, maar als het spannend wordt in mijn verhaal, dan kan ik 's morgens het beste opschrijven. Na het schrijven trek ik mijn schoenen aan en loop een aantal kilometers. Meestal loop ik de zon tegemoet of het daglicht. Die geur, die stilte en de mensen wakker zien worden, dat is zo leuk. Vier keer in de week, althans dat probeer ik, loop ik zo'n vijf kilometer en dan heerlijk een kop koffie met de krant en dan aan het werk. Op dit moment heb ik geen werk, dus heb ik alle tijd om te schrijven. Morgen gaan we op reis. Ik heb er zin in. Alhoewel ik een andere schrijver ben als anderen. Ik schrijf op mijn eigen manier en hou niet van poes pas en tierelantijntjes. Met heel veel franje schrijven, daar heb je onderweg heel veel last van. Ik ga liever rechtdoor zee. of met een speetboot erover.
Terwijl ik dit op schrijf denk ik ook aan Kabouter Binky Bim. Hoe zou het daar mee zijn? Ik zal eens even gaan vragen of er al iets meer bekend is over de giraffen, de leeuw, de slak, de muis en alle andere beesten van het bos. Misschien is er wel een klein girafje geboren. Dat zou zomaar eens kunnen dat er na het trouwen van Jozef en giraf Langnek een kleine is geboren. En hoe zal het met Wouter zijn? Zou hij nog ondeugend zijn en de krekel geeft die nog prikken in het dierenland. Misschien geeft hij wel vaccinatie prikken tegen corona. Jullie horen er binnenkort iets meer van. Wel heb ik gehoord van Emma het heksje, dat zij heeft leren vliegen. Dat ging nog niet van harte. Met horten en stoten vliegt ze nu hoog boven in de lucht. Zij wil ook graag haar verhaal vertellen. Trouwens wisten jullie dat zij jaren opgesloten heeft gezeten. Zij weet zelf ook niet waarom. De nachtelijke uren die ze heeft beleefd met de dieren zal ik jullie ook vertellen. Toen Emma ontdekte dat haar kamerdeur niet op slot was, en wist dat haar moeder de stad in was, is zij de wereld gaan ontdekken.
Om weer terug te komen op de reis, daar hoort u morgen meer over.
Liefs, Alie.
