Jitske Kingma-Postma, recensent.

Ik las en recenseerde het boek Storm op komst

van Alie Seubers

uitgegeven door Droomvallei Uitgeverij

Recensie van:

Storm op komst

Auteur:

Alie Seubers (1960) woont in Annen. Storm op komst is haar vijfde boek. Storm op komst is ontstaan tijdens het volgen van de molenaars opleiding. Inmiddels is Alie molenaar op De Wachter in Zuidlaren.

Uitgeverij: Droomvallei

Genre: thriller

Cover en flaptekst:

Een lieflijke pop zit op de wiek van een molen. Ik vind de cover mooi gemaakt.

De flaptekst is intens maar maakt ook nieuwsgierig.

De auteursfoto en informatie is een waardevolle toevoeging.

Mooie tekst:

Kun je opnieuw beginnen als alles verloren lijkt?

Quote:

Hoofdstuk 1 blz. 5:

De bomen staan krom in de stormachtige zuidwestenwind. Doodmoe van het harde werken fietst Nora tegen de wind in naar huis. Met moeite krijgt ze haar trappers rond. Als ze naar de donkere wolk schuin boven haar kijkt, heeft ze het gevoel dat het kan gaan onweren. Ze fietst langs weilanden en akkers. Af en toe kan ze even op adem komen wanneer ze in de luwte van een boerderij fietst. Ze heeft het gevoel dat ze achtervolgd wordt, en wanneer ze achterom kijkt, blijkt haar gevoel te kloppen. Achter haar rijdt een zwarte Mercedes-stationcar. De bestuurder, een jongeman met een zonnebril op, kijkt haar indringend aan. Haar hart bonst. Ze probeert sneller te fietsen, maar de wind is te sterk en haar benen beginnen pijn te doen. Haar adem stokt in haar keel.

Het verhaal:

Donkere wolken hangen als een verstikkende deken boven het dorp: wie heeft de dominee vermoord tijdens de jaarlijkse paardenmarkt?

Nora vermoedt dat het met haar opa te maken heeft. Ze zoekt contact met de groep criminelen, maar of dat zo’n goed plan is, daar heeft zelfs haar coach Sem, de kickboks kampioen, zijn twijfels bij. Gelukkig komt zij haar jeugdliefde tegen, maar ook de man waar zij een gruwelijke hekel aan heeft is terug uit Amerika.

Mijn leesbeleving:

Dit boek is bloedstollend spannend, rauw, hartverscheurend en zeer intens.

Doordat ik veel herkende vanuit mijn eigen leven kon ik dit boek niet in een beweging uit lezen. Ik heb het zelfs twee keer gelezen om alle gebeurtenissen en de betekenis van alle woorden tot mij door te laten dringen.

Dan is mijn conclusie dat dit een ongelooflijk goed geschreven verhaal is. De hoofdrol is uiteraard weggelegd voor hoofdpersonage Nora. Een vrouw die herrijst als een Fenix uit de as. De as die haar zeer heftige en pijnlijke leven tot nu toe beschrijft. Door de beeldende schrijfstijl voel je dat aangedane leed tot in iedere vezel van je lijf. Daarvoor hoef je heus niet hetzelfde als Nora meegemaakt te hebben.

Ook het leren van het “ambacht” of vak molenaar was geheel nieuw voor mij. Dit wordt op een leerzame en interessante wijze uitgelegd. Prachtig. Tevens kende ik dit proces van de verwerking van hennep niet. Ik vond dit fascinerend uitgelegd en verteld.

De personages kwamen voor mijn ogen tot leven. Mooi om te lezen dat de personages die een zeer zwarte ziel hadden door hun meedogenloze niet goed te praten gedragingen een tweede kans kregen. Door intensieve begeleiding.

Na vele innerlijke en persoonlijke gevechten, het nemen van talloze hindernissen, het overleven van zoveel tegenslag vind ik de plot en de epiloog hartverwarmend.

Mensen niet beoordelen op hun buitenkant maar ze leren kennen door te praten en te luisteren. Te vergeven en ze inzichten te geven die leidden tot zelfinzicht, heling en vergeving vond ik de rode draad in dit verhaal.

Een nieuw toekomstperspectief in de vorm van sport en een baan vond ik mooi verweven in dit verhaal. Van de uitzichtloze goot naar een opleiding, baan en eigen verdiend brood.